انگیزه بخشیدن به کارکنان بسیار کار سادهای است، فقط کافی است تحسین واقعی خود را نسبت به آنان بیان کنید. وقتی آنان بدانند که تلاش، توان و نتایج کارشان برای شما اهمیت دارد، از کارشان لذت بیشتری خواهند برد و به راهنماییها و نظرات شما بیشتر توجه میکنند. تحسین واقعی، شور و اشتیاق میآفریند. تصور کنید هنگامیکه مدیر شما از عملکردتان تعریف میکرد، چقدر انگیزه پیدا میکردید. تحسین راهی است مطمئن برای ایجاد اعتمادبهنفس در کارکنان و به وجود آوردن انگیزه در آنها برای ممتاز بودن.
جالب اینجاست که بیشتر مدیران از این نکته آگاهاند که تحسین میتواند بهعنوان یک عامل انگیزهبخش عمل کند، در ضمن میدانند که به کار گرفتن آن میتواند چالشبرانگیز باشد. فشارهای روزانه، بحرانها و مشکلات ممکن است موجب شود احساس خوب و خوشایندی دربارهی کارکنان خود نداشته باشید. درست هنگامیکه مشکلی رخداده است، نیاز به توجه و صرف زمان از سوی شما وجود دارد. نادیده گرفتن تلاشهای کارکنان میتواند بسیار ساده باشد.
تحسین شکلهای مختلفی دارد. میتوانید از پیامهای غیرکلامی، همانند بر شانهی آنان زدن یا اشارهی تائید کنندهی سر استفاده کنید، همچنین میتوانید نظرات خود را بهصورت کوتاه به آنان بگویید. برای مثال، «آفرین» یا «این بار خیلی خوب عمل کردی»
راههای ظریف دیگری هم برای تحسین میتوان پیدا کرد. برای نمونه میتوانید نظر خود کارمندان را جویا شوید. پیش از پرسیدن نظرات آنها، بگویید: «مایلم از هوشت دربارهی این مسئله استفاده کنم» یا «شاید تو بتوانی این نکته را برایم روشنسازی». آنچه را که دوست دارید آنان بر زیانآورند، نگویید. فقط گوش فرا دهید و بهاینترتیب آنان احساس اهمیت میکنند.
نکته:
برایم خیلی عجیب است که عدهای در مقابل این سخنان میگویند اینها مدل خارجی است و در ایران جواب نمیدهد و یا نباید کارکنان را پر رو کرد. این حرفها خیلی عجیب و بعضاً نشاندهنده اعتمادبهنفس پایین است. اگر شما دانای کل هستید، خدا را شکر؛ اما اکثر مدیران دوست دارند از توان کارکنان خود استفاده کنند، تحسین کنند و با هوشمندی آنان را نیز مدیریت کنند، این چیزی است که باید تلاش کنید اینجا یاد بگیرید و نه اینکه بهانهها بیاورید برای کمکاری و ضعف خودتان.
عامل انگیزش بخش سادهی دیگر، بر زبان آوردن نام کارمندان است. بهعنوان یک مدیر، به یاد داشتن نام کارمندان و به کار بردن آن هنگام گفتوگو، میتواند شروع بسیار خوبی باشد. کارکنان هنگامیکه سرپرستشان با لحنی دوستانه و صمیمی با آنان سخن میگوید، واکنشهایی از خود نشان میدهند که نشانگر اشتیاق آنهاست.
مدیران کمتجربه گاهی گمان میکنند باید در تحسینهایشان حد و اندازهای را رعایت کنند، چراکه در غیر این صورت کارکنان همیشه توقع تحسین خواهند داشت. باید بدانید که اگر تحسین متناسب با عملکرد واقعی کارکنان باشد، چیزی بهعنوان تحسین بیشازحد وجود نخواهد داشت. هرگاه یکی از کارکنان لیاقت و استحقاق تحسینتان را دارد، او را تحسین کنید.
تحسین هنگامی بیشترین کارایی را خواهد داشت که دلیلش روشن باشد. سپاس و قدردانی هرگز ضرری ندارد، ولی اگر دلیل قدردانی از یک کارمند روشن باشد، اثرگذاری آن به اوج میرسد. عادت کنید که بگویید: «به خاطر … از تو متشکرم» تا اینکه بدون مقدمه بگویید: «خیلی ممنون» و به راه خود ادامه دهید.
بهترین شیوه این است که راههای جدیدی برای ابراز تحسین بیابید. راههایی همانند نوشتن یک یادداشت، فرستادن یک e-mail یا دادن هدیهای کوچک یا حتی یک نیم روز مرخصی. هر چه بیشتر بتوانید تحسین خود را با استفاده از راههای بیسابقه و نو ابراز کنید، کارکنانتان برای دریافت این تحسین، تلاش بیشتری به خرج خواهند داد.
انگیزه بخشیدن به کارمندان با ابراز تحسین میتواند با ایجاد عادات زیر به بهترین شکل انجام شود:
کارکنان را – هنگامیکه بهترین عملکرد رادارند – غافلگیر کنید
به دنبال کارهای برجسته باشید. معیارهای باکیفیت بالا تعیین کنید و هرگز فرصتها را برای تبریک گفتن به کسی که به این معیارها دستیافته، از دست ندهید.
نهتنها نتایج، بلکه تلاشها را هم ارج بنهید
برخی کارکنان تلاش خود را میکنند، ولی موفق نمیشوند. این زمان مناسبی است برای اینکه بگویید: «از اینکه بیشترین تلاشت را به کاربستی متشکرم» در این مواقع با بیاعتنایی نگویید: «بسیار خوب، دستکم تلاشت را کردی» یا «شاید مرتبهی بعد بتوانی». بدانید که همین تلاش ستودنی است.
یکبار بگویید، ولی بااحساس
تحسین اگرچند بار تکرار شود تأثیر و درخشش خود را از دست میدهد. هر بار راهها و شیوههای جدیدی برای ابراز تحسین بیابید. پس از یکمرتبه بیان تحسین، آنقدر آن را تکرار نکنید تا برق خوشحالی را در چشمان کارمند خود ببینید. ممکن است واکنش برخی به تحسین دیدنی نباشد، ولی به این معنا نیست که تحسین برای آنان اهمیتی ندارد.
هیچ عامل نیرو دهندهای همچون
تحسین قوی و توانمند
نیست