زنده یاد حسن نوحی

دریغ عمر به آخر رسید و من نرسیدم

به آنچه آرزویم بود آرمان و امیدم

زدست دوست نمایان سفله رنج کشیدم

بغیر همسر دلبند خویش دوست ندیدم

ای که بعد از مرگ من تاج گل آری بر مزارم

تا که در جمع شما هستم بپرس احوال زارم

گر نما یی خاری از پایم رها در تنگدستی

بهتر از صد گل بود بیهوده اندازی کنارم

                                                    مرحوم زنده یاد (حسن نوحی)

علی (ع)

هر لحظه در حال شدنی وهرکرده سنگی از بنای شدنت

 پس هرروز خود را محاسبه کن که چه کرده ای ؟

اگر دوروزت یکسان بگذرد بدان که مانده ای و

 رود مانده مرداب است و مرداب مرگ آب!

علی (ع)

دنیا هرگز این مادر را فراموش نمی کند

(مربوط به سونامی ژاپن)

وقتی گروه نجات زن جوان را زیر آوار پیدا کرد، او مرده بود اما کمک رسانان زیر نور چراغ قوه چیز عجیبی دیدند. زن با حالتی عجیب به زمین افتاده، زانو زده و حالت بدنش زیر فشار آوار کاملا تغییر یافته بود. ناجیان تلاش می کردند جنازه را بیرون بیاورند که گرمای موجودی ظریف را احساس کردند. چند ثانیه بعد، سرپرست گروه دیوانه وار فریاد زد: بیایید، زود بیایید! یک بچه اینجا است. بچه زنده است.

وقتی آوار از روی جنازه مادر کنار رفت دختر سه – چهار ماهه ای از زیر آن بیرون کشیده شد.
نوزاد کاملا سالم و در خواب عمیق بود. مردم وقتی بچه را بغل کردند، یک تلفن همراه از لباسش به زمین افتاد که روی صفحه شکسته آن این پیام دیده می شد: عزیزم، اگر زنده ماندی، هیچ وقت فراموش نکن که مادر با تمامی وجودش دوستت داشت.